محب ال محمد

یک لحظه فکر به ما می فهماند که مقصود از این بساط،رسیدن به عالم برتری است و این حیات حیوانی خودش مقصود نیست.

آنگاه انسان به خودش خطاب کند که:ای نفس شقی!سال ها که در پی شهوات رفتی چه بهره گرفتی؟جزحسرت! به خود رحم کن،از پروردگارت شرم کن و قدری در راه اصلی قدم بزن که موجب حیات و سعادت ابدی است.اندکی در حال گذشتگان تا به امروز بیندیش که رنج های بسیار کشیدند،ولی به راحتی اندکی رسیدند،بعضی هم هیچ راحتی ندیدند. از آنان که تو را به شهوات و زندگی مادی فرا می خوانند بپرس که آیا از وضع خودشان راضی اند؟ یا چون گرفتاراند،می خواهند دیگران هم مبتلا کنند؟